Het NLP Communicatiemodel
In deze les geeft NLP trainer Tom Hallez meer uitleg over één van de basismodellen van NeuroLinguistisch Programmeren: Het NLP communicatiemodel. Het is dan ook één van de eerste modellen die je in de NLP Practitioner opleiding te zien krijgt.
Het NLP communicatiemodel beschrijft drie aspecten die we doorlopen in onze communicatie: (1) het opnemen van informatie, (2) het verwerken van informatie en (3) hoe we ermee aan de slag gaan.
Het doel van het NLP communicatiemodel is om je bewust te maken van deze drie aspecten van communicatie en hoe ze elkaar beïnvloeden, zodat je beter in staat bent om effectieve en betekenisvolle communicatie te hebben.
De kaart is niet het gebied
Elke seconde komen er miljoenen informatieprikkels op ons af die we zintuiglijk waarnemen. We ruiken, proeven, zien, horen en voelen. Ons zintuiglijk systeem is echter niet in staat om al deze zintuiglijke prikkels bewust waar te nemen. Gelukkig maar want we zouden helemaal overweldigd worden van deze informatieovervloed.
Dit betekent dat wij heel veel info wegfilteren en iedereen de wereld op een andere manier waarneemt. Dit gebeurt enerzijds door de beperkingen van onze zintuigen (neurologische beperkingen). Zo bijvoorbeeld kunnen bepaalde tonen door het menselijke oor niet worden gehoord en kunnen kleurenblinden bepaalde kleuren niet waarnemen. Daarnaast gebeurt het wegfilteren ook door sociale filters. Bepaalde Indianenstammen hebben bijvoorbeeld maar drie woorden om het volledige spectrum van kleuren weer te geven. Deze sociale filters liggen aan de basis van de verschillende wereldopvattingen van taalkundige, godsdienstige of etnische gemeenschappen. Een derde oorzaak waardoor onze wereldopvattingen verschillen zijn onze individuele filters. We filteren onze waarnemingen op basis van onze eigen unieke persoonlijke geschiedenis.
We kunnen 3 verschillende filters onderscheiden: weglatingen, vervormingen en veralgemeningen. Een weglating gebeurt wanneer je aandacht schenkt aan informatie die je hersenen binnenkomt maar tegelijkertijd volledig blind bent voor andere prikkels. Wat je op een bepaald moment niet interesseert of wat op dat moment niet belangrijk voor je is, zal je niet bewust registreren. Een vervorming betekent dat je informatie die via je zintuigen binnenkomt verkeerd gaat interpreteren en er een andere betekenis aan gaat geven. Een veralgemening vindt plaats wanneer je de conclusies die je op basis van een bepaald ervaring hebt getrokken, ook op soortgelijke ervaringen of situaties gaat toepassen.
Op basis van van deze filters vormen we een interne representatie, oftewel een gedachtepatroon. Deze interne voorstelling is opgebouwd uit beelden, geluiden, gevoelens, interne dialoog (woorden die je tegen jezelf zegt), geur en smaak. De interne voorstelling en de fysiologie hebben een belangrijke wisselwerking met elkaar. Hieruit ontstaat de stemming en dit stuurt uiteindelijk het gedrag en je resultaat.
Vanuit dit model heeft ieder mens dus een unieke representatie van de wereld. De echte werkelijkheid bestaat dus uit veel meer informatie dan we bewust waarnemen. Onze interne voorstelling kan dus onmogelijk de werkelijkheid bevatten, wat door Alfred Korzybski, “De kaart is niet het gebied” is genoemd. We nemen slechts onze kaart waar terwijl het gebied veel groter is.
