VERSLAG YOURCOACH CAFÉ

Op donderdagavond 26 oktober 2017 ontvingen we voor de tweede keer Savera Noriega van Touchstudio. Ze bracht ons een interactieve beleving rond Verbinding.

Over de Neurobiologie van Verbinding en Affectie

Savera werkt vooral ervarend. Ze gebruikte voortdurend oefeningen en voorbeelden om de stof levend te maken, en ons te laten voelen hoe het werkte. Zo deden we individueel en in groepjes rond veiligheid, appreciatie en verbinding maken.
Ze was ook zo goed om haar PowerPoint met ons te delen:

The Neurobiology of Affection and Connection

Verbinding is ons grootste verlangen, en ook onze ergste angst. Eigen aan zoogdieren is dat we nood hebben aan verbinding. Als we dat niet hebben, krijgen we stress.

Om verbinding te kunnen maken, hebben we veiligheid nodig. Dit is ingebouwd in ons zenuwstelsel. Wanneer we ons veilig voelen, kan ons zenuwstelsel zich ontspannen. Als dat niet kan komt het zenuwstelsel onder druk te staan, en ontstaat er trauma, disfunctie, pijn, moeheid… Ons lichaam gaat in Fight, Flight en als geen van beide werkt, Freeze.
We hebben alles in ons om te verbinden. Wanneer er wel verbinding is, komt er Resonance: de vibratie tussen objecten. Dat fenomeen is gebaseerd op spiegelneuronen, instinctieve informatiemechanismen. Zoals een moeder voelt of haar baby OK is.

Verbinding door fysieke nabijheid (in veiligheid) helpt het zenuwstelsel zelfreguleren. Dat is onze geboorterecht. Hoe komen we dichter bij elkaar? Dat gebeurt via de ogen, stem, gebaren… wanneer die afgestemd zijn op de ander.

Savera haalde de Polyvagal theorie van Steven Porges aan. Dat is een psycholoog uit Chicago, die beschrijft hoe onze vagus zenuw, verbonden aan het sympatische en parasympatische systeem, verschillende lichaamsdelen beÏnvloedt. Bij stress komt er ontregeling, de fysiologie en dan de emoties slaan dicht.

3 breinen

We hebben 3 verschillende breinen. Wanneer deze zich verbonden voelen, voelen we ons goed.

Reptiliaans brein: ons krokodillenbrein. Sensorisch (niet emoties), Fight-Flight-Freeze, overleven van het individu.
Limbisch brein: ons olifantenbrein. Emoties. Verbinding en hechting. Overleven van de soort, de gemeenschap.
Neocortex: het mensenbreind. Denken, analyse…

Hechting en Scheiding

Savera sprak ook over hechting en scheiding. Verbinding is als een dans: het is nodig samen te komen, en het is ook nodig om te scheiden. Dat we over onszelf gaan leren, ons voeden en dan verfrist terugkomen.

Zo heeft iedereen in meer of mindere mate ‘Dependent’ en ‘Anti-Dependent’ neigingen.

Drama ontstaat wanneer er tegengestelde noden zijn bij de partijen, en er niet over kan gecommuniceerd worden. Savera’s tips:

Als je je verstikt voelt, neem ruimte en communiceer erover. En kom terug nadat je bent weggeweest.

Als je verbinding nodig hebt, oefen dan in containment. Dat betekent dat je leert de energie vast te houden zonder te overstromen. Dat je dus niet overspoeld wordt door je verlangen. Dit kan bijvoorbeeld door ademhalen, wandelen…

Emoties zijn neurochemische processen, het is belangrijk dat ze niet vastlopen. Resiliency is een term voor het leren en kunnen containen van emoties. Dit kan je oefenen.

Het verschil tussen uit je comfortzone komen, en over je grenzen gaan

Savera bracht een interessant onderscheid aan tussen deze twee bekende begrippen, die wel eens door elkaar gehaald worden.
Uit je comforzone komen doe je traag, in kleine stappen. Je zenuwstelsel komt uit rust, en wordt stelselmatig uitgedaagd. Je kan het contact met je lichaam houden, en gecenterd blijven.

Bij grenzen gaat het snel. Er komt een kloof. Het zenuwstelsel kan het niet meer verwerken en slaat in de war. Een mooie stelregel: als je niet (meer) zeker bent of je iets nog wil, dan wil je het niet meer. Eén van de zaken die ons zenuwstelsel bijvoorbeeld doet is in survival mode gaan: niks meer voelen. Dan kan je ook niet meer weten of je nu over je grens bent. Bij uit je comfortzone komen, kan je dat wel nog voelen.