BLOG

Change is inevitable. Progress is optional.
– Anthony Robbins

De beweging die onze groei vaak afremt, nog één van de meest fundamentele menselijke noden, is de drang naar zekerheid. Hoe ouder we worden, hoe groter de lokroep van de ‘zetel’ van comfort. We hebben al vanalles geprobeerd, bereikt. We hebben ervaring. Waarom nog risico lopen, jezelf voor schut zetten?

Wie allang iets doet, is daar goed in. En voelt zich daar ook goed in. Beginnen aan iets is een stuk lastiger. Het lukt maar niet, iedereen kan het beter, het duurt zo lang, je zet geen bevredigende resultaten neer, je slaat een figuur… De beginnersenergie vraagt moed en enthousiasme. Die niet iedereen kan of wil opbrengen. En dat is al een eerste reden waarom niet iedereen blijft groeien.

Toch is het iets dat centraal staat in onze ontwikkeling. Bij de Japanners spreekt men van Kaizen (改善, Japans voor “veranderen naar beter” of “verbetering”). Dit was oorspronkelijk een aanpak in productiviteitsverbetering maar is ondertussen uitgebreid naar een concept voor voortdurende verbetering in managementmiddens en bij persoonlijke ontwikkeling.

Anthony Robbins spreekt van CANI (Constand And Never-ending Improvement). En er zullen nog wel een hoop mensen zijn die er hun versie van hebben (deel ze gerust met ons in het reactieveld).

Hoe je het ook noemt, het principe blijft hetzelfde: altijd verder zoeken naar verdieping, grotere kwaliteit, het volgende niveau.

Wat heb je nodig voor voortdurende verbetering?

Richting en doelen

Wanneer je iets wil verbeteren, heb je een idee nodig van wat er precies beter moet. Iedere evaluatie veronderstelt criteria. Waarden. Richting. Waarheen wil je groeien? Wanneer je spreekt over ‘kwaliteit’, wat is dat dan precies? Er is dus een maatstaf nodig.
Richting bestaat uit een combinatie van waarden en criteria. Zaken die voor jou belangrijk zijn, en manieren om dat te meten. Zo kan ‘kwaliteit’ gaan over klantentevredenheid, en over vormelijke schoonheid. Je meet het door evaluatieformulieren of via je eigen inschatting.
Daarnaast zijn regelmatige kleine doelen interessant om concrete invulling te geven aan je groeirichting. De kwaliteit van je opleiding verbeteren, kan bijvoorbeeld door

– de cursus te herschrijven
– het verloop opnieuw te bekijken
– nieuw materiaal ontwikkelen en incorporeren
– het lesmateriaal beter vorm te geven
– de opleidingsruimte en –omstandigheden optimaliseren
– …

Een Attitude van Groei

Een houding van voortdurende verbetering hangt samen met het concept van een Growth Mindset (Carol Dweck). Dat je de beweging belangrijker vindt dan het resultaat. Dat je niet denkt in termen van falen, maar in termen van leren. Dat je zelfbeeld niet afhangt van je resultaten, maar van je inspanning.

Met een Growth Mindset blijft je altijd een leerling. Steeds open voor nieuwe zaken, hongerig naar kennis. Dat vraagt bescheidenheid, de wil om te leren, en de bereidheid het eigen ego opzij te zetten.

Doorzetting en dosis

Groei is niet altijd leuk, of gemakkelijk. Er zijn steile beklimmingen, plateaus, en beide kunnen eindeloos lijken. Soms vraag je je af of het wel nog nodig is; of het de moeite is.

Doorzettingsvermogen komt makkelijker wanneer we ons leven als een groeiproces zien. Verdergaan is gewoon het pad bewandelen, en obstakels horen er nu eenmaal bij.

Wandelaars beklimmen met opzet een berg. Hoe dichter het bos, hoe lastiger de beklimming, hoe intenser de ervaring. Obstakels worden herkaderd als opportuniteiten tot intensiteit. Er wordt geen energie verspild aan weerstand tegen het feit dat ze er zijn; net zoals een klimmer de berg niet wegwenst, maar hem juist omarmt.

Daarbij is het belangrijk dat we de zaken in de juiste dosis aanpakken. Fel genoeg om interessant te zijn, niet zodanig fel dat je het niet volhoudt. Bij voortdurende verbetering richt je je energie op eeuwig gestaat blijven gaan, eerder dan in pieken te schieten.

Beloning

Vanuit onze drang naar zekerheid zouden we graag hebben dat zaken al onmiddellijk goed zijn, en dat we er dan niet meer naar moeten kijken. Iedere vakman zal je echter vertellen dat het die voortdurende groei is, die het de moeite maakt. Zelfs al lijkt die van buitenaf klein. De sprinter die 1 honderdste van zijn tijd afdoet; de dichter die een nieuwe cadans inoefent; de trainer die zijn werkvormen verder afstemt op zijn publiek; de verkoper die zijn relatie sterker maakt.

Belangrijk daarbij is dat je regelmatig de tijd neemt om stil te staan bij wat je al allemaal bereikt hebt. Want veel mensen overschatten wat ze op 1 dag kunnen doen, en onderschatten wat ze op 1 jaar kunnen verwezenlijken.

Wat het niet is

Voortdurend verbeteren is niet hetzelfde als ‘altijd bezig zijn’. Kaizen is proactief. Je kijkt vooruit en zet verandering in gang die anders niet zou gebeuren. Dat is iets anders dan reageren op wat op je afkomt en als het ware de hoop werk weg te krijgen.
Je hoeft niet noodzakelijk druk bezig te zijn, of gestresst, om aan verbetering bezig te zijn. Soms is het zelfs best om helemaal niks te doen, en de zaken te laten stromen. Het is een attitude die gericht is op wat er beter kan om steeds dichter te komen bij wat werkelijk telt. En dus niet een voortdurende, manische handeling om weg te lopen van wat er is.

Hoe zit het met jouw Voordtdurende Groei?
1. Vlakken waarop je wil en kan groeien
2. Welk vlak eerst? Welk daarna?
3. Definieer een richting en concrete doelen
4. Aan de slag!