BLOG

Op zaterdag 8 oktober mochten we niet minder dan 75 bezoekers ontvangen op MyCoachDay Gent. Met een crew van 22 coaches boden we de hele dag door workshops aan, en er was ook de mogelijkheid tot privésessies. Een groot succes dus, en dit vooral door de talrijk opgekomen coaches én bezoekers.

Waarom eigenlijk MyCoachDay?

Met MyCoachDay in Gent, Antwerpen en Limburg willen we bij een groter publiek een beter beeld van coaching geven. En geïnteresseerden de kans geven om te groeien, bij de juiste persoon en voor het juiste thema.

Voor velen is er nog een grote drempel om bij een coach te gaan. Want wat kan je verwachten van een coach? En bij wie moet je gaan voor welke problematiek? Hoeveel kan je verwachten te betalen, en wat is dan concreet de return on investment? Want zelfs wanneer het om je eigen welzijn gaat, is een duidelijk vaststelbare meerwaarde toch een minimumvereiste.

Het coachlandschap is versnipperd en onoverzichtelijk (probeer maar eens een coach te vinden via Google), hetgeen de drempel niet verlaagt. Vandaar ook dat we onlangs CoachInfo lanceerden, een soort Gouden Gids waar je alle coaches in Vlaanderen op vindt.

Het programma van MyCoachDay was zo divers mogelijk samengesteld om aan iedereen iets te bieden: van levens- en werkvragen over gezondheid tot spiritualiteit.

Over concurrentie en het collectieve

De vraag die we als coachorganisatie een paar keer hoorden was: ‘Maar doen je jezelf dan geen concurrentie aan door andere coaches uit te nodigen?’. Vaak worden collega’s nog als concurrenten gezien. Je zou het zo kunnen bekijken, maar wij gaan liever uit van overvloed. Er zijn meer dan genoeg mensen die graag bij een gepaste coach zouden terechtkomen, en die er geen vinden net omdat men tegen elkaar opbokst.

Door initiatieven als deze wordt het gemakkelijker voor geïnteresseerden om zelf te kiezen en bereiken we mensen die anders nooit de stap zouden zetten. Daar wordt iedereen beter van: zij die coaching zoeken, en de coaches. Zo gaat het vooruit!

Zonder zweverig te doen zien we dit ook als een stap vooruit naar een hernieuwde eerbied voor het collectieve. Vroegere collectieve instellingen als de kerk, het bedrijf, de dorpsgemeenschap hebben gefaald of zijn ondergegaan in een golf van individualisme. De laatste decennia was het vooral de bedoeling dat je het zelf rooide in het leven.

We zien echter steeds meer hoe ‘het maakbare individu’ tegen de beperkingen van eigen lichaam en geest oploopt (burnouts, depressies, verslavingen). Om nog niet te spreken over de gevolgen voor onze leefwereld (vervuiling, vereenzaming, zelfmoord en antidepressiva…). Velen houden gewoon geen rekening met het feit dat het externe (hun lijf en omgeving) zich niet zomaar zal schikken naar hun interne droombeeld van de toekomst.

Door het collectieve een plek te geven kan je als individu weer zinvol bijdragen en tegelijk jezelf ontwikkelen. Daardoor kunnen we met de samenleving een constructieve richting inslaan waar iedereen beter van wordt – niet alleen enkelingen. Daar hoef je geen eerste minister voor te zijn – integendeel. De verandering begint bij jou!