BLOG

Nu je uit het artikel over De vuile waarheid over doelen stellen weet welke je doelen werkelijk zijn, kan je een plan maken. In een plan beschrijf je hoe je je doelen precies zal bereiken. De vraag is: hoe bouw je het op? Hoe precies moet dat plan zijn? Moet je een soort profetie beginnen schrijven over hoe dat precies allemaal zal verlopen, of eerder vage krijtlijnen schetsen van mogelijke paden?

Ieder plan is anders, maar meestal zit de waarheid toch ergens tussenin (waar anders :-D). Té precies werkt niet, simpelweg omdat je de toekomst niet kan voorspellen. En té vaag is ook niet goed, want dan weet je eigenlijk nog steeds niet wat je concreet te doen staat. Ik stel drie strategieën voor om je planning effectiever te maken.

Begin with the end in mind

Blijkbaar is het bij het leger de standaardprocedure dat wanneer een operatie gepland wordt, men vanaf het einde begint. Je begint dus vanaf het bereiken van je doel, en werkt van daaruit steeds een stapje terug. En inderdaad, die methode blijkt verrassend handig!

Vaak begin je te plannen bij het begin en geraak je ergens halverwege het overzicht kwijt van wat er daarna zal gebeuren. Het aantal opties stapelt zich op en het wordt onmogelijk te voorspellen wat de uitdagingen van dat moment zullen zijn. Vaak raak je daar de weg wat kwijt, en weet je dus eigenlijk niet of je wel de juiste richting uitgaat.
Om een voorbeeld te nemen van het vinden van een nieuwe job. Je begint te zoeken op Vacature en Job@, je verstuurt een aantal CVs, je gaat op gesprek… en wat als je dan nog geen job hebt? Blijven proberen…

Laten we het eens omgekeerd bekijken. Je begint aan je eerste dag. Je ondertekent het contract. Je onderhandelt over de voorwaarden. Je wordt aangenomen. Je hebt een goed gesprek met de decision maker. Je regelt een gesprek met de decision maker. Je zoekt naar personen die jou kunnen aannemen. Je kijkt naar jobs die horen bij je oriëntatie. Je schoolt je bij in je nieuwe oriëntatie. Je kiest een richting. Je onderzoekt wat je leuk vindt en waar je naartoe wil.

Begin je het verschil te zien? Door de dingen omgekeerd bekijken, onthullen zich veel sneller strategieën voor succes. In het eerste voorbeeld beland je al snel in een succesloze strategie, een voorgekauwde soep waar je zonder veel inspiratie steeds hetzelfde pad bewandelt. In het tweede ga je bewust op zoek naar manieren die je gegarandeerd naar het doel brengen, aangezien ze ervan afgeleid zijn.

Probeer het eens met jouw doel!

Plan zo snel mogelijk je eerste concrete stappen

Zoals ik eerder al vermeldde heeft het weinig zin om alles van begin tot einde uit te plannen. Je weet nu eenmaal niet wat er op een bepaald ogenblik zal gebeuren. Wat je wel kan plannen, is het mechanisme dat je in gang zal zetten als strategie om je tussendoelen te bereiken.

In de sport komt dit steeds terug. Je wint een wedstrijd niet door aan de score te denken, maar aan je volgende actie. De volgende pass, horde, beurt… Het komt ook neer op een focus in het nu. Eens je weet waarheen je gaat en hoe je dat zal doen, rest je enkel nog het met volledige aandacht te doen.

Zet alleszins al een eerste mijlpaal, en werk daar naartoe. Ga van daaruit verder naar de volgende mijlpaal (en vergeet niet steeds vanuit het einddoel te vertrekken). Zo blijft het ook steeds haalbaar. Als je drie stappen tegelijk probeert te zetten, zal je al snel je motivatie en zelfvertrouwen verliezen. Stap per stap, en geniet van iedere overwinning – zelfs al heeft ze nog geen concreet resultaat.

Wil je bijvoorbeeld een nieuwe job, dan kan je een planning maken waarin je tijd vrijmaakt om bepaalde mensen te contacteren, een CV op te stellen, te netwerken… Uit al die dingen zal uiteindelijk een job voortkomen.

Lukt het eerst niet, dan kan je nieuwe manieren bedenken en inplannen. Een grote uitdaging hierbij is dat je deze activiteiten zodanig plant dat je ze goed kan uitvoeren, en dat je je motivatie hoog houdt.

Vermijd een lange belegering – maak er een constante beweging van

Het is niet ondenkbeeldig dat het bereiken van je doelen wel eens langer zou kunnen duren dan je wil. Lukt het niet op tijd, dan kan je wel eens ontmoedigd raken. Of je haalt het sneller dan verwacht, en je verhoogt je doelen. Op die manier wordt een doel bijna onvermijdelijk een onoverwinnelijk monster dat je tot frustratie en wanhoop drijft.

Gemakkelijker dan tegen een bepaald tijdstip een bepaald gigantisch doel bereikt te hebben, is op regelmatige tijdstippen stappen nemen die onvermijdelijk tot dat doel leiden.
Wil je dus binnen 10 jaar €240.000 bezitten, dan moet je €2.000 per maand opzij zetten. Wil je een bepaald gewicht halen, dan kan je het kilo per kilo aanpakken. Wil je je eigen zaak, kan je je beschikbare tijd daarop beginnen richten en stap voor stap dichterbij komen. Wil je een relatie, dan kan je regelmatig nieuwe mensen leren kennen, jezelf meer liefhebben door voor jezelf te zorgen… en van al die kleine stapjes een gewoonte maken.

Met die kleinere doelen creëer je een beweging die je doel ook veel haalbaarder maakt. In plaats van één overkoepelend doel dat je al dan niet haalt, creëer je een langdurige, zichzelf herhalende beweging waarin je steeds weer succes kan boeken. Je hebt veel meer mogelijke succeservaringen, en dat geeft je vaak het vertrouwen dat je nodig hebt om je uiteindelijke doel te bereiken. De echte groei zit vaker in het behalen van de tussendoelen dan in het uiteindelijke doel.

Plannen kan heel leuk zijn, en bevredigend. Je krijgt als het ware al een beetje de beloning van het bereiken van je doel, maar dan in je fantasie. Dit is een goede manier om van een doel een leuke droom te maken, maar helemaal niet om er een realiteit te maken. Je mag zoveel plannen als je wil, zonder actie komt er nooit iets van in huis. Deze week mag je nog wat plannen, volgende week kom je keihard in actie!