Is het jou ook al opgevallen hoe snel je aan dingen went? Het nieuwe jaar begint, en voor ik het weet zit ik er helemaal in. 2011?! Dat is al een vage herinnering. Geen wonder dat ook veel voornemens verloren gaan in de storm van ons hectische leven. Of dat we vergeten waarvoor we gevochten hebben dat waardevol is in ons leven.
Hoe kan je doelen stellen en bereiken in een steeds veranderende wereld?
Dat doet me ook denken aan de verandering die wijzelf als (werk)mens ondergaan, en hoe snel we weer ontevreden kunnen worden eens iets verworven is. Zoals een loonsopslag twee weken later al een minimum arbeidsvoorwaarde is. Of eindelijk een nieuwe relatie na enkele maanden al een sleur. Hoe komt dat?
Waarom we maar niet gelukkig kunnen zijn met wat we hebben
Het onmeetbare van onze emotionele en spirituele status maakt dat we weinig referentie hebben over hoe we eerder in het leven stonden. We kunnen wel veronderstellen en een beetje aanvoelen, maar herinneringen daarover hebben de neiging nogal troebel en door het heden gekleurd te zijn.
Ga je vooruit? Ga je achteruit? Kan je vooruit gaan terwijl het slecht met je gaat? En vooral: waar gaat vooruit eigenlijk naartoe? Zonder richtingaanwijzers kan je eindeloos verloren lopen in je eigen leven.
De routeplanner van je leven
Velen proberen hun leven volgens een bepaald (route)plan te laten verlopen; een nobele poging om materiële referentiepunten (een relatie, een hoog loon, het vervolmaken van een bepaald project…) uit te zetten voor een goed leven. Vaak volgens de SMART-criteria. Spijtig genoeg volgt het leven onze plannen niet en lopen wij eerder ons leven achterna, waardoor onze ideale planning danig als niet dramatisch in de soep durft lopen.
Wat te doen? Is je leven voorbij als je mooie plan niet lukt, of moet je dan maar een soort tweedehands plan B maken? Is het leven een eindeloze reeks falingen, waardoor we maar best onze verwachtingen naar onder bijsturen om nog een beetje succes en geluk te ervaren?
De techniek staat niet stil: schaf je een GPS aan
Een andere mogelijke manier van kijken is vanuit het GPS-principe. Als je richting wil in je leven, geef het dan een onmiskenbare doch open richting. Je kan verloren rijden, maar dan herbereken je gewoon de route. Noordwaarts is gemakkelijker uit te voeren dan “eerst langs de E40, dan afrit Roosendaal, vervolgens de baan naar…’. Zo ook in het leven: met gidsende principes weet je altijd weer waarnaartoe.
Hoe je levensprincipes opstelt kan je bij ons te weten komen, of bijvoorbeeld in het boek ‘The 7 habits of highly effective people’ van Stephen R. Covey. Ook onze coaches in opleiding volgen in hun sessies bepaalde richtlijnen. Het gaat niet zozeer om de specifieke coachtechnieken of procedure die je toepast, als wel om de attitudes waarmee je wat op je pad komt aanpakt. Heel bevrijdend, voor alle partijen!
Heb jij al een richting voor 2012?
Misschien is een leuke praktische opdracht voor jou wel je voornemens eens te herformuleren. In plaats van materiële feiten (stoppen met snoepen en roken, efficiënter werken, meer aandacht geven aan mijn kinderen…) kan je eens kijken welke attitude je dit jaar wil aannemen. Bij een attitude hoort ook een beweging die met weinig moeite en vooral veel plezier dagelijks kan worden in- en verdergezet.
Gezond leven bijvoorbeeld. Als je alles wat je doet aftoetst aan de vraag ‘Is dit gezond leven?’ krijg je voortdurend kansen om dat stuk aan te pakken. Je moet jezelf geen programma meer opleggen. Gewoon één gedachte die je altijd meeneemt, een gidsend principe dat je brengt waar je wil zijn. En een eindeloze reeks potentiële successen waarmee je je zelfvertrouwen kan opbouwen.
