We krijgen regelmatig de vraag of het beroep van coach nu erkend is. Tot nu toe is het nog steeds zo dat om het even wie een plakkaatje aan de deur kan hangen met ‘Coach’ erop. Je weet dus niet wat je kan verwachten wanneer je bij een coach komt.
Coaching, een erkend beroep!
Hoe weet je dat je met een professional te maken hebt?
Je kan al een goed idee krijgen of een coach bekwaam is door hun opleidingen en certificaten te bekijken. Er bestaan ondertussen een aantal gerenommeerde instituten in België waarbij de afgestudeerden verondersteld worden een zeker niveau te halen, waaronder Elan Vital, Coaching&Co, Coaching Square en anderen.
Er zijn bestaan ook graden van erkenning die je kan halen bij internationale organisaties, bijvoorbeeld bij het ICF (International Coaching Federation). Een ACC (Associate Certified Coach) bijvoorbeeld is iemand die na minstens 60 lesuren een zekere vaardigheid in het coachen tentoon heeft gespreid en die minstens 100 betaalde uren coaching kan voorleggen. Je kan er bij zo iemand dus al vanuit gaan dat hij of zij professioneel kan begeleiden.
Daarnaast kan je als coach ook een erkenning krijgen om opleidingscheques te aanvaarden waardoor je opleidingen en coachings ook goedkoper worden voor de klanten – maar de aanvraag daarvan is zodanig duur dat het enkel voor reeds gevestigde coaches weggelegd is. Niet echt een aanmoediging voor groeiende coaches!
De rest is buikgevoel
Dat slaat niet enkel op hoe jij je bij een persoon voelt, maar ook hoe hun communicaties en website overkomen. Een vlotte babbel is niet noodzakelijk een garantie op een goede coach, maar wil jij bij iemand je leven gaan optimaliseren die zelf niet deftig kan communiceren? Afhankelijk waarvoor je in coaching wil natuurlijk.
Zal het coachingsberoep ooit erkend worden?
Het ziet er niet goed uit. Er zijn zoveel manieren van coachen, zoveel verschillende invalshoeken, dat het moeilijk wordt om universele standaarden op te leggen. Langs de andere kant moet iedere coach wel luistervaardig zijn en de maïeutiek (de kunst van het vragen stellen) beheersen. Daar zou eventueel wel een basisstandaard aan gekoppeld kunnen worden.
Een eerste stap is natuurlijk de maatschappelijke erkenning van de nuttigheid van coaches; wat in Nederland een ingeburgerd fenomeen is blijft in Vlaanderen een activiteit die geassocieerd wordt met problemen. Terwijl coaching evengoed dienstig kan zijn om wat je goed doet, nóg beter te doen.
