BLOG

Wanneer doe jij dat allemaal?!

Hoor ik wel eens. Ik vind dat ik nog lang niet genoeg doe, maar voor anderen is mijn output wel stevig. Dat was vroeger wel anders! Ik stelde uit, hield me met onnozelheden bezig, durfde niet lanceren… Na een intensieve periode van reizen waarin ik veel inspiratie en zelfkennis opdeed, leerde ik wat voor mij (en mensen die ik begeleid) écht werkt om meer dingen gedaan te krijgen.

Wat skip je?

Hoeveel tijd en energie verlies jij aan het denken over dingen die je zou willen of moeten doen, zonder ze effectief te doen? Soms hangt vooruitgang effectief samen met keuzes maken en bepaalde dingen net niet doen, of beslissen het voor later te houden. Als je helder je prioriteiten bepaalt kan dit je geest vrij maken om zich aan andere, meer belangrijke dingen te wijden.

Als je het niet nu doet, wanneer dan wel?
Heb je geen antwoord op deze vraag? Stop dan met eraan te denken of onderneem actie.

Stop met denken zonder actie

Maar wat zou er mogelijk worden mocht je een klein deeltje van die ‘denken over‘-energie gebruiken om effectief dingen aan te pakken?

Ik probeer zelf zo snel mogelijk aan dingen te beginnen. En zo weinig mogelijk tijd te denken over het feit dat ik het ga doen, en hoe. De realiteit is toch altijd anders, dus een ruwe draft van je aanpak is meestal meer dan voldoende. Zoals een business plan op een bierkaartje en dan uren dingen uitproberen, eerder dan met die tijd een boek van 50 pagina’s over je toekomstige business te schrijven… Alleen is dat laatste vaak comfortabeler om te doen, het geeft ons de indruk dat we vooruit gaan. En zo verspillen we bakken energie en lijkt alles veel werk, terwijl het vaak stukken sneller en effectiever kan.

Zo begin je eraan

Welk perspectief zet jou in beweging? En welk verlamt je? Soms werkt het om je te focussen op wat vlak voor je ligt. Andere keren is net het resultaat op lange termijn wat je door het hier en nu krijgt. Soms zorgt overzicht voor de nodige motivatie, andere keren moet je gewoon één detail per keer bij de hand nemen en aanpakken.

Niks erger dan en leeg blad. Mijn techniek: begin zo snel mogelijk te vullen.

Ik begin niet bij het begin, maar om het even waar. Dat noemt men in media res, in sjieke termen. Daarna kan je structuur aanbrengen want dat vergt een andere energie dan er alles ‘uitgieten’. Voor mij is dat een beetje als opruimen, dat lukt bij mij ook beter wanneer de inspiratie op is.

Voor velen helpt het ook om je materiaal klaar te leggen (de nodige papieren en tabbladen bijvoorbeeld) en de activiteiten in te plannen. Je vermindert dus de mogelijke excuses. Zo glijd je erin.

Bereid je voor op weerstand. Het voelt vaak lekker om te denken aan dat je iets zal doen, maar het doen zelf is vaak minder plezant. Aanvaard dat het zo is, en weet dat weerstand vermindert naarmate je dieper in de materie gaat. Geef jezelf tijd om erin te komen, en loop niet te snel weg.

Zo blijf je in beweging

En Hemingway zei: eindig altijd in het midden van je zin. Ik merk, wanneer ik niet afwerk maar open eindig, ik vanzelf verder ‘werk’ terwijl ik niet bezig ben. Ik gebruik het principe van reclame op TV: de pauze inlassen vlak na het begin van een nieuw programma. Dan kan je het niet meer afzetten!

Onbewust komen er antwoorden op vragen, zonder moeite. In de achtergrond draaien er allerlei programma’s voor jou. Zoals de Newtoniaanse appel en de eureka van Archimedes, onder een boom liggen of in bad zitten en dan per ongeluk een mega inzicht krijgen. Zorg dat je nota kan nemen!

Loop je vast? Laat het even liggen, zoals een brood dat uit de oven komt. Bekijk het later, vanuit een andere energie. Soms moet je die energie echt opzoeken: wandelen, een film bekijken, een goed gesprek. Keer terug, niet met de blik van de kok, maar met die van de hongerige eter. Een ander perspectief geeft andere informatie, zonder inspanning.

De enige slechte workout, is die die je niet doet. Soms lijkt het alsof je stom werk aan het doen bent. De titeltjes in het vet zetten enzo. Maar elke kleine stap telt! Soms heeft het proces wat stomme stapjes nodig, om dan weer in een versnelling te komen. Zet de stappen toch, respecteer het werk.

Het helpt om diep in iets te duiken. Soms heb je tijd nodig om erin te komen, en ga je steeds sneller. Maar ook werken in kleine sprints krijgt je vooruit. Door bijvoorbeeld 10 minuten per dag aan iets te werken. Weten dat het beperkt is duwt je door je weerstand, en eens vertrokken raak je altijd wel ergens.

Zo werk je het af

Vaak is de versie die we hebben nog niet goed genoeg. Daardoor zetten we bepaalde stappen niet die bij afwerking horen: layout, bepaalde stukken invullen… Ik heb de gewoonte om wanneer mijn inspiratie even op is, te werken aan de vorm. Dat vraagt minder creativiteit, eerder ordenen en schaven. Ik richt me op een ‘werkbare eerste versie’. Vaak blijkt achteraf dat die versie al bijna goed genoeg is om uit te brengen!

Het proces dat hier aan het werk is, is dat wij de beperkingen van ons werk heel scherp zien. Zoals een verbouwing – jij ziet de verfranden, die ene tegel die scheef ligt. Anderen zien het geheel, en dat ziet er super uit!

Het is de angst dat het niet goed genoeg zal zijn die ons ervan weerhoudt stappen te zetten om het af te werken. Omzeil het door een tijdelijke versie te maken – die brengt je vaak gevaarlijk dicht bij een afgewerkt product.

Blijf een student van productiviteit.

Elke investering in het ontdekken van hoe jij effectiever kan worden, rendeert tiendubbel. Zelfs al weet je al alles, als je niet oplet verglijd je in oude gewoontes. Dus herhaling slijt gewoontes in op een diepere laag. En ik heb al meermaals ontdekt dat weerstand tegen herhaling meestal niet zozeer een teken is van meesterschap, maar eerder van een comfortzone die geen zin heeft om verder gestretcht te worden.