BLOG

Welke uitdaging probeer jij op dit ogenblik aan te pakken?

Je kan het heel simpel samenvatten: wie groeit is gelukkig, wie stagneert voelt zich slecht in zijn vel. Maar voor iets dat zo essentieel is voor ons welbevinden, pakken de meerderheid van ons het eigenlijk bedroevend slecht aan. Inclusief mijzelf.

Om dingen te bereiken heb ik jaren geploeterd en gezweet, zonder echt veel resultaat. Ik bereikte natuurlijk wel wat dingen, maar het was altijd lastig en frustrerend. En er was vaak een crisis nodig om dingen echt te doen veranderen: mijn werk kotsbeu, uit elkaar met mijn vriendin, een auto-ongeluk…

Tot ook dat proces mij kotsbeu werd en ik bij mezelf en mijn klanten ontdekte dat een aantal misvattingen – net zoals duizenden als niet miljoenen anderen – ons in de weg staan om écht te veranderen.

Hier zijn ze:

1. “Het lukt mij wel alleen.”

Als onze auto hapert brengen we hem naar de garage. Voor brood gaan we naar de bakker. We doen dagelijks beroep op specialisten, zodat we niet alles zelf moeten leren en kunnen. En toch, als het op persoonlijke ontwikkeling aankomt hebben veel mensen hebben de neiging om het zelf te willen doen.

Welke uitdaging probeer jij op dit moment alleen aan te pakken?
Hoe lang probeer je dat al?

Je bent misschien wel de specialist als het gaat om jouw verhaal, maar niet de specialist als het gaat over het begeleiden van veranderprocessen.

Zo liep het met mijn relaties een stuk minder. Ik voelde me steeds te min voor de vrouwen die ik écht aantrekkelijk vond. En eigenlijk viel ik op vrouwen die niet beschikbaar waren, in een relatie of emotioneel niet toegankelijk. Omdat ik het gevoel had dat ik niet goed genoeg was, dat ik me anders moest voordoen om graag gezien te worden. Dat was ik op een bepaald ogenblik zo beu… Ik begon boeken te lezen, bekeek video’s en probeerde zaken uit – met weinig effect (intendeel). Ik bleef maar vastlopen. Ten einde raad schreef ik me in voor een peperdure tweedaagse in Londen, waar ik op sleeptouw genomen werd door een dating expert. Hij liet me oncomfortabele dingen doen met vreemde mensen om over mijn angst te raken. En hij bracht me vooral bij dat ik zeker geen extra moeite moest doen. Als mijn ‘gewoon’ niet goed genoeg was, zat ik niet bij de juiste persoon! Zijn ervaring en zelfzekerheid gaven mij de toestemming en het bewijs dat ik wél goed genoeg was. Sindsdien zijn mijn relaties ingrijpend anders. Vervullend, wederzijds en ik voel me graag gezien voor wie ik ben. Wie weet hoe lang ik nog in die oude cyclus zou gedraaid hebben zonder die man in Londen.

Het feit is dat je gewoon niet alles ziet van jezelf. Meer nog: het zijn net de dingen die je niet ziet, die je echt zou moeten veranderen. We hebben de neiging ons te focussen op zaken waarvan we denken dat ze impact zullen hebben, maar die eigenlijk maar een stoplap zijn. Zoals trainen om er goed uit te zien zodat je je goed genoeg zou voelen om een lief te vinden. Of veel werken zodat je je waardig zou voelen bij je familie en vrienden. Of veel veranderen van werk, van omgeving in de naam van avontuur, om maar niet te moeten verbinden met wat je werkelijke doel is – en het risico te lopen dat je faalt in wat écht telt.

In mijn leven zijn de grootste veranderingen gelukt dankzij anderen.

Kijk eens terug naar de uitdaging die jij op dit moment alleen probeert aan te pakken.
Hoe zou het zijn als je ondersteund werd door een expert of ervaringsdeskundige?

Wanneer je verandering wil in je leven, lukt het beter als je het niet alleen doet. Mensen die met hetzelfde bezig zijn of waren kunnen van onschatbare waarde zijn in jouw proces. Je kan ervaringen delen, elkaar aansporen en tips uitwisselen. Misschien heb jij niet zo iemand in je leven. Dan is het een goed idee om ernaar op zoek te gaan! Je proces zal een stuk makkelijker lopen.

2. “Ik vind wel een goedkope weg”

When you pay peanuts,
You get monkeys.
– James Goldsmith

Hoeveel zou het jou waard zijn om dat ene lastig te behalen resultaat toch te bereiken?

Ik dacht dat ik het allemaal goedkoop kon doen. Ik ging niet naar het buitenland bij de grote namen, nee, ik volgde allerlei goedkope en lokale opleidingen onder het mom: ‘Dat is toch even goed’. Maar ik kreeg vooral veel standaardmateriaal dat ik al kende, en saaie PowerPoint presentaties.

Pas toen ik een dure opleidingen volgde in Nederland, Engeland, Amerika… begreep ik waarom iets duurder ook echt beter kan zijn (niet altijd natuurlijk). Ik ging naar de uitvinders, de bezielers, de mensen met een wereldwijde impact. Het is een ander niveau, en dat voel je. Niet dat er in Vlaanderen geen wereldklasse te vinden is, integendeel.

Hoe committed ben je tot nu toe al geweest in je begeleidingstrajecten?
Hoeveel % van de waarde haalde je er werkelijk uit? Toen je er was, en achteraf?

Those who pay, pay attention. Het is spijtig om te zeggen, maar het is zo: het is vaak pas wanneer we de kost van iets voelen, dat we echt beginnen opletten. Wat je gratis krijgt voelt minder waardevol aan, zelfs wanneer het super is. Coachtrajecten waarbij mensen weinig tot niks moeten investeren, hebben vaak minder impact – omdat mensen afhaken wanneer het lastig wordt. Ze zijn niet committed genoeg.

Zo ploeterden Tom en ik lang door op ondernemersvlak, tot we voelden dat we in cirkeltjes bleven draaien en niet meer vooruit raakten. Ik zocht en vond een ervaren (en prijzige) business coach die ons nog steeds begeleidt. Het feit dat we ervoor betalen zorgt er ook voor dat we luisteren, dat we meer uit onze investering willen halen. En dat we dus zaken doen die we voor minder geld gewoon niet over zouden hebben. Wanneer het lastig wordt, komen alle excuses en uitvluchten boven. Maar omdat ik genoeg geïnvesteerd heb, tellen die gewoon niet. Het moét lukken. Het moét waardevol zijn. Dus blijven we opletten wanneer we moe zijn of weerstand voelen – en leren bij. En doen het werk zelfs al voelt het onnozel of nutteloos – en krijgen nieuwe inzichten.

3. “Mijn omgeving helpt mij wel.”

Een confronterende waarheid: je omgeving houdt van je zoals je bent, maar wil je niet zien groeien. Veel van die weerstand is onbewust. Je geliefden, vrienden en collega’s willen je bewust wel zien slagen en groeien en gelukkig zijn (hoop ik voor jou). Maar op een onbewust niveau maakt het hen ongerust en willen ze liever dat alles blijft zoals het is. Jouw verandering is ook voor hen oncomfortabel. Waarom?

Elk systeem waar je deel van uitmaakt, is gericht op stabiliteit. En de beste manier om voorspelbaarheid en zekerheid te garanderen, is door niks te veranderen. Zelfs al is jouw groei positief voor iedereen, toch komt er weerstand door de onzekerheid die verandering met zich meebrengt. Zullen ze moeten mee veranderen? Zullen ze jou kwijtraken? Worden ze geconfronteerd met wat zij eigenlijk zelf niet durven veranderen?

Daarom is het zo belangrijk om je te omringen en te werken met mensen die de verandering al doormaakten, of die weten hoe het is om door dat proces te gaan. Die er belang bij hebben dat je wél verandert, ook onbewust. Omdat dat hen aanspoort in de verandering die ze zelf willen maken. Zoals een gemeenschap van gelijkgestemden, die met hetzelfde proces bezig is. Dat is bijvoorbeeld de grote kracht van opleidingen en andere groepen die regelmatig samenkomen: wat de inhoud of wie de begeleider ook is, de andere deelnemers zijn jouw steun en toeverlaat bij het bewandelen van het pad.

Of mensen die belang hebben bij jouw groei omdat ze daarop beoordeeld worden, zoals een professionele coach (of andere soort begeleider). Ik word als coach beoordeeld op mijn vermogen om mensen werkelijk in beweging te krijgen – ongeacht andere belangen. Dat maakt een markant verschil met al je goedbedoelende vrienden, collega’s en andere naasten die jou hun oplossingen aanbieden (en hebben zij daar trouwens meetbaar succes mee?).

Let bij het zoeken van een coach goed op: durft hij zelf wel nog veranderen? Welke stappen zet hij zelf? Iemand die al 10 jaar hetzelfde werk doet op dezelfde plek aan hetzelfde tarief, lijkt mij niet de aangewezen persoon om jou te helpen veranderen. Aangezien diens onbewuste ook in Stabiliteitsmodus zit. Je hebt iemand nodig die zelf voortdurend aan het groeien is, een expert in actie en ontwikkeling die doet wat hij aan anderen meegeeft.

Hoe zijn mijn eigen sessies als coach geëvolueerd door die lessen?

Vroeger bood ik losse sessies aan. Mensen kwamen, we zagen verschuiving en dan zag ik ze niet meer. Niet omdat ze niet wilden, maar er kwam altijd wel iets tussen. Begrijpelijk, ik ben zelf ook zo! Je wilt wel boeken maar deze week is het druk, de week erop was je het vergeten, een maand later is het niet meer relevant of heb je het alweer opgegeven.

En mensen die een verschil voelden maar niet terugkwamen, vervielen langzaam weer in oude gewoontes. De omgeving verleidde hen terug naar wie ze waren, zelfs al zeiden ze dat ze achter de stappen stonden. Onbewust werden ze teruggehaald.

Bovendien betaalden sommigen met loopbaancheques niet veel (€40 voor 4 uren), waardoor de druk om te veranderen laag was. Ze kwamen eens luisteren of er een gemakkelijk alternatief was, maar vaak was de pijn van de huidige situatie niet genoeg om écht iets te veranderen. En dat is net waar verandering mogelijk wordt, waar het lastig en oncomfortabel wordt.

Daarom werk ik enkel nog in Doorbraaktrajecten met

– regelmatige opvolging gedurende een bepaalde periode om verandering in te slijten
– waarin mensen serieus investeren
– met vooraf scherpgestelde resultaten
– en steun van een gemeenschap waarin je aangespoord wordt om te worden wie je kan zijn.

Hoe zou jij begeleid willen worden?
Wat is volgens jou het ideale coachtraject?

En voor de coaches:
Hoe pak jij het aan om je klanten zoveel mogelijk waarde te bieden?